خسته ام...
دلم گرفته....
کاش میشد دو روز مرخصی بگیرم...فقط دو روز...
اما نه...کارای مهمتر از استراحت و تفریح و خانواده دارم...
اصلا کاش شبانه روز سی ساعت بود....
شاید اونوقت با این شش ساعت اضافی وقت کم نمی آوردم...
یا کاش مثل اون وقتا که نه شب می خوابیدم و نه روز میتونستم شبا بیدار بمونم...دوران بیکاری بعد از خدمت...دو سال زمان کمی نیست...
خیلی سخت بود...آدمو خرد میکنه...
خنده م می گیره!...یادمه اون وقتا از زور بیکاری همش تو اتاقا می چرخیدم و روزی صد دفه در یخچال رو الکی و بی هدف باز و بسته می کردم یا هم صبح زود می رفتم کوه پیش زنبورامون...همونجا الکی دورشون می چرخیدم و خودمو باهاشون مشغول می کردم و با خودم تو تنهایی فکر می کردم تا شب بشه و برگردم...ای....زنبورداری هم عالمی داشت...
اما الان حسرت دو روز تعطیلی به دلم مونده!!!
اما ما ناشکر نیستیم...بازم خدا رو شکر...بازم خدا رو شکر...بازم خدا رو شکر...
چون می دونم بدتر از بیکاری خود خود بیکاریه....!!!
اگه مشکل بیکاری جوونا توی کشورمون حل میشد بقیه مشکلات و معضلات هم حل میشدن...
انشاءالله هیچ جوونی بیکار نمونه...
سلام...
چند روز پیش تو وبلاگ یه دوست یه کار هنری دیدم...خلاصه ذوق هنریم گل کرد و یاد دوران جوونیم افتادم که گاهگاهی کاردستی درست می کردم!!
قدیما وقتی بیکار بودم روی سنگ حکاکی میکردم...شعر،حرف اول اسم،قلب،و.... رو سنگ کنده کاری میکردم و از قضا خیلی جالب در میومد...اما امروز نشستم و یه نقش برجسته از عشقم توی یه قلب رو سنگ حکاکی کردم...خوبه بدونید جنس سنگ از سنگاییه که تو نمای ساختمون بکار میره...و اگه میخواید بدونید با چی درستش کردم جوابش خیلی ساده ست :یه کارد میوه خوری معمولی که توی هر خونه و آشپزخونه ای پیدا میشه...!(توصیه نمیکنم شما هم انجام بدید،چون دستاتون داغون میشه!!!)
اما در مورد نقش داخل قلب:آرم مقدس بانک همیشه سبزمون،بانک کشاورزیه که بصورت برجسته داخل قلب تراشیدمش و برای اینکه بهتر دیده بشه روی لبه برجستگی های آرم رو با ماژیک سیاه کردم...داخل آرم هم تراشیده شده.و همینطور هم اطرافش...و عمق تراش حدود سه میلیمتره...نمیدونم توی عکس خوب دیده میشه یا نه(آخه کیفیت دوربین گوشیم خیلی جالب نیست)
و اما این کارو(هر چند ساده است و نمیشه اسمشو گذاشت اثر هنری!)تقدیم میکنم به همه همکاران زحمتکشم که شبانه روز، خودشون رو وقف خدمت به ایران عزیز و سرافرازمون می کنند و در راستای اعتلای ایران عزیز و آرمان های مقدس بانک همیشه سبزمون از هیچ تلاش و کوششی دریغ نمی کنند...و به جناب مهندس غدیر خادم الحسینی که انصافا وجودش مایه خیر و برکت مدیریت بانک و استان کمتر توسعه یافته مان بوده و خواهد بود....
سلام دوستان و مهمانان عزیز....
راستش نیاز به یه نظرسنجی داشتم.ممنون که زحمت میکشین و تشریف میارین:
چند تا سوال بود که میخوام لطف کنید و بهشون جواب بدین:
اما سوالا:
خلاصه میگم، همه ما هرچند وقت یه بار گذرمون به بانک میفته و فکر نکنم کسی باشه که با بانک ارتباطی نداشته باشه...فرض کنید برا یه کار بانکی به شعبه یه بانک مراجعه میکنید:
1- دوس داری چه برخوردی باهات بشه؟
2- دوس داری فضای شعبه چجور باشه؟(ساده، تزئین شده؟چجور تزئین یا دکوری؟)
3- آیا پوشش کارکنان شعبه تاثیری توی احساست نسبت به بانک داره؟چقدر؟
4- اگه وقتی میخوای مثلا از حسابت پولی برداشت کنی،ازت کارت شناسایی بخوان و تو همرات نداشته باشی چیکار میکنی؟اگه بهت بگن فقط با کارت شناسایی میتونی پول برداشت کنی و مجبور بشی بری کارتتو بیاری ناراحت میشی؟چقد؟(حتی اگه توضیح بدن که بخاطر امنیت حسابت ازت تقاضای کارت شناسایی کردن؟)
5-اگه اتفاق بند قبل برات بیفته حسابتو میبری یه بانک دیگه؟
6-بیشترین مشکلی که وقتی میری بانک، داری چیه؟بنظرت راه حلش چیه؟(مشکل بانکی)
7-تا حالا به ذهنت رسیده برا انجام یه کار بخصوص بانکی یه راه سریعتر پیشنهاد بدی؟اگه آره پیشنهادت چیه؟
8-دوس داری بانک چه خدماتی ارائه بده که همیشه در مورد کارای بانکیت احساس آرامش و امنیت کنی؟(خدماتی که الان نداره)
در پایان اگه نظر خاصی داری ممنون میشم بنویسی.
و از همه دوستانی که زحمت میکشن و وقت میذارن و به این سوالات جواب میدن تشکر میکنم.امیدورام بتونم زحمتتون رو جبران کنم.
باز هم ممنون.....
ای عاشقان ای عاشقان،امروز مائیم و شما
افتاده در غرقابه ای،تا خود که داند آشنا
گر سیل عالم پر شود،هر موج چون اشتر شود
مرغان آبی را چه غم؟،تا غم خورد مرغ هوا
این باد اندر هر سری سودای دیگر می پزد
سودای آن ساقی مرا،باقی همه آن شما
ای رشک ماه و مشتری،با ما و پنهان چون پری
خوش خوش کشانم می بری،آخر نگویی تا کجا؟!!
هر جا روی تو با منی،ای هر دو چشم و روشنی
خواهی سوی مستیم کش،خواهی ببر سوی فنا
ای باغبان ای باغبان،در ما چه در پیچیده ای؟
گر برده ایم انگور تو،تو برده ای انبان ما!!!!!
(مولانا)
سلام.چند روزه که Blogsky عین یه خوابگاه دانشجویی که وسط ترم همه اتاقاش خالی میشه خالی از سکنه شده.هیشکی نیست....
این چند روز عزاداری اونقد دلگیر و غمناک بود که نگو...انگار هیشکی دل و دماغ مطلب نوشتن نداره...
و ....دلم گرفته،از غربت....
از غربت آقا اباعبدالله(ع) که عده ای از خدا بی خبر حتی روز عاشورا هم حرمت ایشون رو نگه نداشتن...
آدم نمی دونه چی بگه....
اللهم عجل لولیک الفرج برحمتک یا ارحم الرحمین....
انگار امروز همه مطالبم یه جورایی پزشکیه!!!
اما مطلبی هم دیدم در مورد استامینوفن که متاسفانه مصرفش تو کشورمون خیلی خیلی خیلی بالاست.شما هم بخونین:
همه انسانها در طول زندگی خود از دوره نوزادی تا هنگام مرگ بارها استامینوفن را مصرف می کنند استامینوفن از پرمصرف ترین داروهای جهان است و هر روز مقادیر زیادی از این ماده وارد محیط زیست می شود.سلام.
ایام،ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است و دلها آکنده از غم و اندوه...
اما چیزی که این روزها زیاد به چشم میاد غذاهای نذری و ظروف یکبار مصرفه...
قبلا راجع به بیماری زایی این ظروف زیاد شنیده بودم.اما امروز درحال گشت و گذار اینترنتی چشمم افتاد به مقاله ای در همین زمینه که حیفم اومد شما هم نخونین:
(نقل از سایت شفاگر به آدرس:www.shafagar.com)
ظروف یکبارمصرف:قاتلان خاموش
وقتی تشنه میشویم و به آب سردکنی میرسیم، با ولع عجیبی لیوان یکبار مصرف حاضر و آماده را از جایگاه مخصوص آن برداشته، آنرا پر کرده و خود را سیرآب میکنیم. وقتی گرسنه میشویم و امکان دسترسی به بشقاب و قاشق و دیگر وسایل غذاخوردن نیست، به خوردن غذا در ظروف یکبار مصرف راضی شده و لذت هم میبریم! اما در شرایطی که به نظر میرسد استفاده از ظروف و لیوانهای یکبار مصرف به امری اجتنابناپذیر در کشورمان تبدیل شده است، میتوان این سوال را مطرح کرد که استفاده از این ظروف چقدر میتوان برای سلامتی انسان ضرر دارد؟ در این باره علیرضا خاکیفیروز - مدیر امور پژوهشی سلولزی و بستهبندی موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران - در گفتوگو با ایسنا، به وجود 3 هزار واحد مجاز و غیرمجاز تولید ظروف یکبار مصرف در کشور اشاره میکند: " کارهای تحقیقاتی درباره مضرات استفاده از ظروف یکبار مصرف به ویژه روی دو نوع ظرف پلی استایرن و PVC انجام شده است. به این دو نوع ظرف، مواد شیمیایی زیادی مانند پایدارکنندهها، روانکنندهها، نرمکنندهها، رنگدانهها، پرکنندهها، مواد ضدالکتریسیته، مواد ماتکننده اضافه میکنند که کلیه این مواد برای سلامتی انسان مضر هستند." وی وجود منومر آزاد در ظروف یکبار مصرف نوع PVC را عامل خطرناکی برای سلامتی انسان میداند: "مونومر در واقع یک واحد ساختار پلیمر و مولکول اولیه پلیمر است. همچنین در ظروف PVC وینیل کلراید که سمی بودن آن برای انسان به اثبات رسیده است، وجود دارد. ضمن اینکه مولکول اولیه پلی استایرن، استایرن است که دارای حلقه آروماتیک بوده و این حلقه برای سلامتی انسان فوقالعاده خطرناک است و در جهان نیز سرطانزا بودن آن به اثبات رسیده است. به این ترتیب به نظر میرسد ظروف یکبار مصرف از نوع PVC و پلیاستایرن باید از چرخه بستهبندی مواد غذایی حذف شوند." خاکیفیروز سرایت مواد سمی از ظروف یکبار مصرف به بدن انسان را محتمل میداند: " این مواد به مرور زمان در بدن جمع میشوند و بارها شده که میشنویم فردی به ظاهر سالم بوده، اما در عرض یک ماه از پا در آمده است که دلیل اصلی آن نیز میتواند گذشتن میزان این مواد در بدن انسان از سطح مجاز باشد." وی همچنین درباره علائم تشخیص این ظروف توضیح میدهد: "پشت ظروف پلی استایرن علامت PS حک شده که این علامت برای ظروف PVC نیز همان علامت PVC است. هر دو نوع ظرف شفاف هستند. ظروف پلیاستایرن خشپذیر نیست و PVC هم اگر به آن نرمکننده نزنند، خشپذیر نیست؛ ضمن اینکه هر دو کاملا شکننده هستند. به PVC نیز اگر مواد نرمکننده نزنند، شکننده نخواهد بود. همچنین اگر ظروف PVC گرم شوند، در صورت تماس با فلزات به آنها میچسبند. هنگامی که ظرف نوع PVC را در مقابل شعله آتش نگه میداریم، با شعله زرد میسوزد، اما وقتی که شعله را دور میکنیم به واسطه اینکه ظروف PVC دارای کلر هستند، به سرعت آتش خاموش میشود. در عوض پلیاستایرن در هنگام سوختن با شعله دوده میکند." او درباره موارد مصرف ظروف یکبار مصرف PVC و پلیاستایرن میگوید: "ظروف پلیاستایرن در لیوانهای آب، کارد، چنگال، قاشق و ظروف غذایی مورد استفاده قرار میگیرند. به عنوان مثال در چلوکبابیها ظروفی که به صورت فوم هستند، نوعی پلیاستایرن هستند که به آنها گاز هگزان میزنند. این گاز در دمای 160 درجه آزاد میشود و دمای غذای داخل ظرف نیز چون 200 درجه است، بنابراین این گاز به همراه غذا به بدن انسان منتقل میشود." گفتنی است که گاز هگزان عوارضی مانند سر درد را به همراه دارد. مدیر امور پژوهشی سلولزی و بستهبندی موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران درباره ظروف یکبار مصرف PVC در بستهبندی مواد غذایی نیز توضیحاتی میدهد: " ظروف یکبار مصرف PVC در بستهبندی مواد غذایی مانند گوشت مرغ و ماهی و بستهبندی کپسولهای دارویی، آدامس و باتری به کار میروند. بستهبندی با این نوع ظروف در مورد مواد خشک زیان چندانی ندارد، اما برای مواد غذایی مرطوب امکان مهاجرت مونومر آزاد به داخل مواد غذایی و سپس بدن بسیار محتمل است." اما خاکیفیروز به نکته جالبی نیز اشاره میکند: " ضرر ظروف یکبار مصرف پلیاستایرن در هنگام مصرف مواد نوشیدنی اسیدی و چرب مانند نوشابه و کاکائو بسیار بیشتر از مصرف چای داغ است. در شرایطی که هنوز ضرر انواع دیگر ظروف یکبار مصرف مانند پلیاتیلن و پلیپروپلین به اثبات نرسیده است، در مورد ویژگیهای آنها میتوان گفت که هر دوی این نوع ظروف مات بوده و به ترتیب علامتهای PE و PP پشت آنها حک شده است؛ شکننده نبوده و با شعله آبی و زرد میسوزند و در هنگام سوختن چکه هم میکنند." وی در ادامه درباره دلیل اصلی تولید این مواد در کشور علیرغم زیانبار بودن مصرف آنها توضیح میدهد: " به این دلیل که استاندارد ظروف یکبار مصرف اجباری نیست، واحدهای تولیدی میتوانند بدون مجوز به تولید اقدام کنند. در این زمینه باید تقاضای اجباری شدن استاندارد ظروف یکبار مصرف به موسسه ارایه شود تا در این مورد تصمیمگیری شود، اما متاسفانه تاکنون هیچ تقاضایی نشده است. همچنین لزوم همکاری میان موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و معاونت غذا و دارو وزارت بهداشت در زمینه استفاده از ظروف یکبار مصرف کاملا حس میشود." وی با بیان اینکه استفاده از ظروف یکبار مصرف شیشهای و کاغذی بهتر از دیگر انواع آنهاست، تصریح میکند که در دنیا استفاده از ظروف پلیاستایرن و PVC منسوخ شده و باید از رده خارج شوند.
مائیم مست و سرگران،فارغ ز کار دیگران
عالم اگر بر هم رود،عشق تو را بادا بقا
عشق تو کف بر هم زند صد عالم دیگر کند
صد قرن نو پیدا شود بیرون ز افلاک و خلا
امروز ما مهمان تو، مست رخ خندان تو
چون نام رویت می برم،دل می رود والله ز جا
کو بام غیر بام تو،کو نام غیر نام تو
کو جام غیر جام تو، ای ساقی شیرین ادا
جانها چو سیلابی روان،تا ساحل دریای جان
از آشنایان منقطع،با بحر گشته آشنا
سیلی روان اندر وله سیلی دگر گم کرده ره
الحمدلله گوید آن وین آه و لاحول و لا
مقبل ترین و نیک پی در برج زهره کیست؟ نی
زیرا نهد لب بر لبت، تا از تو آموزد نوا.......
(دیوان شمس،مولانا)