خسته ام

خسته ام...

دلم گرفته....

کاش میشد دو روز مرخصی بگیرم...فقط دو روز...

اما نه...کارای مهمتر از استراحت و تفریح و خانواده دارم...

اصلا کاش شبانه روز سی ساعت بود....

شاید اونوقت با این شش ساعت اضافی وقت کم نمی آوردم...

یا کاش مثل اون وقتا که نه شب می خوابیدم و نه روز میتونستم شبا بیدار بمونم...دوران بیکاری بعد از خدمت...دو سال زمان کمی نیست...

خیلی سخت بود...آدمو خرد میکنه...

خنده م می گیره!...یادمه اون وقتا از زور بیکاری همش تو اتاقا می چرخیدم و روزی صد دفه در یخچال رو الکی و بی هدف باز و بسته می کردم یا هم صبح زود می رفتم کوه پیش  زنبورامون...همونجا الکی دورشون می چرخیدم و خودمو باهاشون مشغول می کردم و با خودم تو تنهایی فکر می کردم تا شب بشه و برگردم...ای....زنبورداری هم عالمی داشت...

اما الان حسرت دو روز تعطیلی به دلم مونده!!!

اما ما ناشکر نیستیم...بازم خدا رو شکر...بازم خدا رو شکر...بازم خدا رو شکر...

چون می دونم بدتر از بیکاری خود خود بیکاریه....!!!

اگه مشکل بیکاری جوونا توی کشورمون حل میشد بقیه مشکلات و معضلات هم حل میشدن...

انشاءالله هیچ جوونی بیکار نمونه...